Het liep een beetje anders dan wat ik in mijn vorige blog schreef. Ik ben niet maandag (30 juni) maar dinsdag (1 juli) naar Fraser Island gegaan doordat de maandag tour overboekt was. Voor mijn begrip en medewerkinggezindheid kreeg ik een nacht gratis verblijf en een gratis maaltijd. De groep van dinsdag was drie keer zo groot als de groep van maandag, maandag vertrok er 1 truck en wij waren met drie trucks. Ik zat in groep C, al snel (door onszelf) omgedoopt tot groep Cool.

Kort na de overtocht met de Barge naar Fraser ging het al fout, we verdwaalde. Niemand was zeker waar we heen moesten tot iemand in groep A bedacht dat we een stukje terug moesten. Dat stukje terug eindigde uiteindelijk in een heen en weer rit, mede doordat een weg die op de kaart als openbaar stond slechts voor de brandweer bestemd bleek. Uiteindelijk hebben we de juiste route, met meer dan een uur vertraging, toch nog gevonden. Vervolgens ging het bij het selecteren van een juiste campingplek weer fout. Mijn groep had een goede campingspot gevonden maar de andere groepen hadden zich er wat anders bij voorgesteld en dus gingen we weer op weg. Na 30 minuten heen en weer rijden over het strand en bospaden waren de andere groepen er eindelijk van overtuigd dat we in eerste instantie op de goede plek waren. Doordat we wat laat waren moest er efficiënt gewerkt worden, de jongens zette de tenten op en de meiden zorgde voor het eten. Na het eten was het tijd voor de drank, sigaretten en drinkspelletjes.

Woensdagochtend (2 juli) moesten we vroeg op pad in verband met het tij. In een ruk zijn we naar Indian Head gereden. Onze greop was wat achter geraakt doordat we een shopstop bij Happy Vally hadden gemaakt. Hazel zat na Happy Vally achter het stuur en had besloten wat tijd goed te maken. Met 110 km/h ging het over het strand terwijl de maximale snelheid op het strand 80 km/h was, op zich geen probleem aangezien we heelhuids bij indian Head aankwamen. De stroom water die uit de radiator liep was echter niet te missen, door de hoge snelheid was het dieseltje een beetje oververhit geraakt. Ook werkte de achterdeur niet meer en dus gingen we er al van uit dat we onze borg wel kwijt zouden zijn. Na het spotten van een dolfijn, stingray, walvis en tijgerhaaien zijn we terug naar de truck gegaan waar de meiden (Hazel en Sarah) voor de lunch zorgde. Terwijl de meiden zich met de lunch bezig hielden heb ik de radiator met water bijgevuld, in totaal ging er ongeveer twee liter water in de radiator. Met het bijgevulde levenssap was het motortje blijkbaar erg blij want hij starten zonder problemen een heeft ook geen problemen meet gegeven. Na de lunch hebben we een potje voetbal gespeeld waarna we ons schoonwaste in de zee, tegen alle waarschuwingen voor haaien in.
Ondertussen liepen we alweer achter op het schema, dit keer was het mijn beurt om aan het stuur te draaien. Bij The Maheno Wreck zijn we getopt voor foto's. Na het wrak nam Jenny het stuur van me over, echter bleek ze niet in het bezit van een rijbewijs en dat was aan de rijstijl af te lezen, zo moesten wij steeds roepen als ze moest schakelen en bleef ze vragen naar welke versnelling ze dan moest schakelen. Niet veel later zijn we bij een beekje gestopt om te zwemmen, vervolgens heb ik ons weer veilig naar het kampement terug gereden. Hazel en Sarah verzorgde 's avonds weer de maaltijd waarna we wederom aan de drankspelletjes gingen.

De laatste dag (donderdag 3 juli) moesten we wederom vroeg op pad, nadat Sarah en Hazel ons wederom van eten hadden voorzien was het inpakken en wegwezen. De andere groepen waste en telde alle bezittingen onze groep vond het veel belangrijker om lekker te socializen of een joint te roken. In de groep hadden we één Duitse jongen, Benny, die minstens drie joints op een dag weg werkte. Ziv, de Israëliër, hielp hem hier bij, mits niet aan de waterpijp met appeltabak. Op het programma stond Lake McKenzie waar we wederom gebadderd hebben. Lake McKenzie is er één zoals op de postkaarten, helderblauw water en witte stranden. Na Lake McKenzie was het racen om de barge te halen. Bij de barge zorgde voor de verandering de Englisch Boys, Iam, Nic en Carl, voor de lunch. Helaas bleek onze briefing fout en moesten we twee uur op de barge wachten.
Voor de verandering maakte mijn groep weer eens een detour op weg van de barge naar het hostel waardoor wij als laatste aankwamen. Na het schoonmaken van alle spullen werd alles geteld en tot onze grote verbazing was alles op een paar koppen na compleet, we hadden zelfs extra messen en vorken. Na het ruilen van de messen en vorken voor koppen waren we volledig compleet. Het enige wat nog roet in het eten kon gooien was de oververhitte motor of de achterdeur. Gelukkig werd niet opgemerkt dat de motor oververhit was geweest en mijn smoes over de deur bleek voldoende om de volledige borg terug te krijgen. 's Avonds zijn we maar de bar gegaan als afsluiting van ons geslaagde Fraser Island avontuur.

Heej Bas,
Ik zat met net af te vragen wat je allemaal uitspookte daar! Maar alles is dus nog goed! Gelukkig maar!
liefs Kath

Hey Bas,

Ik liep even een paar blogs achter, maar ik heb nu in 1 ruk alles weer gelezen. Volgens mij ben je echt een Bad Boy aan het worden Down Under!

Ik ga je wel missen met mn verjaardag. Ik plet wel een extra negerzoen voor je. Als je nog wensen hebt m.b.t. het te kiezen doelwit moet je dat voor 2 Augustus nog even doorgeven ;)

Verder moet ik even doorgeven van iedereen dat we je missen en dat we niet kunnen wachten tot je terug bent. Job van cafe De Linde had zaterdag zijn laatste dienst, die gaat nu omgeschoold worden tot vliegtuigmonteur.

Maar het word alleen maar erger met De Linde sinds jij weg bent, dus we overwegen een nieuwe stamkroeg te zoeken. Als je een beetje op tijd terugkomt heb je nog inspraak ;)

See ya!